BİLİNE

4 Nisan’da yazdığımız yazının üzerinden yine çok zaman geçti. Bizden köşe yazarı olmaz sanırım. Bu kadar tembellik eden köşe yazarı aç kalır. Allah’tan asıl işimiz bu değil.

Bugün Korona ile ilgili yazmayacağım. Fazlası can sıkıyor, mide bulandırıyor. Hatta bugünlerde bu konu ile ilgili ne bir yazı ne de bir haber okumak, dinlemek istiyorum. Eve kapatılmışlığın ruh hâli diyebilirsiniz, ama yeter artık. Faaliyet alanlarımız sınırlanmış olsa da hayat devam ediyor ve biraz da hayata dönelim…

Edebice instagram hesabımızda sosyal medya söyleşileri yapıyoruz. İnsana, hayata, şiire, edebiyata dair. Bu akşam (18 Nisan 2020) nasipse Mehmet Ali Kalkan ağabeyimle bir sohbet yapacağım. Fırsatı olanlar takip edebilir.

Mehmet Ali Kalkan kendi deyimiyle “Bir güzel insan!” Toprağına, kültürüne ve tarihine, doğasına sıkı sıkıya bağlı biri. Onu “Gök Aradık Tuğlara” adlı şiir kitabının 2014’te Ötüken Neşriyat arasından çıkınca tanıdım. Diyordi ki Mehmet Ali Kalkan:

Gök aradık tuğlara

Türk’ü yazdık çağlara

Aşk atını dağlara

Yıldırım’ca sürdük ya!

Bu şiiri okuyunca dedim ki, bu ne güzel bir sözdür böyle: “Gök aradık tuğlara!” Ve ben nasıl olur da böyle bir şairin isminden haberdar olmadım? Şiiri sosyal medyada görür görmez kime ait olduğunu araştırmış, sonra da kitabı sipariş etmiştim. Sonrası malum, beni tanıyanlar Mehmet Ali Kalkan ağabeyi ile sohbetimi, tanışıklığımı bilir.

Sosyal medyayı aktif kullanan “eskilerden”dir Mehmet Ali ağabey. O mecrada hemen her gün “Gönlümden” adıyla güzel paylaşımlar yapar. Su gibidir o yazılar, içinizi, zihninizi tertemiz eder. Şiire, çiçeğe, aşka, insana, türküye dair hatıraları ve tecrübeleri ışığında güzel yazılar yazar. Biz de okur, o günkü gıdamızı alırız. Yalnız onun da tıpkı benim gibi bir kusuru var: tembellik. Kendisi bazı sohbetlerimizde filanca ağabeyi çok yazmamakla, tembellik etmekle suçlar ancak kendisi de bu konuda üretken sayılmaz. Evet her gün sayfasında güzel şeyler paylaşır ama, tadımlık. Ağabey, bunları artık kitaplaştırmalısın, diyoruz ya, dinleyen kim.

Sevdiklerine, toprağına vefalıdır Mehmet Ali ağabey, arar sorar, yoklar. Diyebilirim ki, sanki biz büyüğüz, o küçüğümüz; arıyor, halimizi hatırımızı soruyor. (Ne zaman önce ben arayacağım dedimse de başaramadım)

Türküyü çok sever Mehmet Ali ağabey. Edebice türkü sayımızda bize çok yardımı olmuştur, sağ olsun. Onun aracılığıyla birçok türkü dostuna ulaşmış, o güzel sayımızın zenginliğini bu şekilde sağlamıştık. Türkü dendi mi akar sular durur onun için. Sayesinde bilmediğimiz birçok türkü öğrenmiş, dinlemişizdir.

Evet, bu güzel dostla tanışmanızı isterim. Gök Aradık Tuğlara adlı şiir kitabını alıp okumanızı tavsiye ederim. Her bir şiiri ayrı güzel, hiçbiri kitapta dolgu vazifesi görmüyor. (Bu kitapla ilgili çıktığı günlerde bir yazı yazmıştım ancak, iyi bir arşivci olmadığımı itiraf etmeliyim, yazı maalesef kayıp.)

Yazımızı onun güzel bir şiiriyle bitirelim.

Karaya beyaz denilmez,

Doğrudan geri dönülmez

Yiğit kendine yenilmez,

Biline...

Rüzgâr yoksa yaprak esmez,

Dost,dost ise dosta küsmez,

Bıçak ki kınını kesmez,

Biline...

Görklü ağacın dalıdır,

Kimi boş, kimi doludur,

İnsan, ihsanın kuludur,

Biline...

Oklar hedefsiz atılmaz,

Yaydan çıkan ok tutulmaz,

Kılıç ile at satılmaz,

Biline...

Boş laf ile öğüt olmaz,

Toy gününde ağıt olmaz,

Yarası yok yiğit olmaz,

Biline...

Söz odur ki sırra döner,

Sır odur ki sura döner,

Sır gâhi kusura döner,

Biline...

Sen küçüksen dünya büyük,

Sen büyüksen dünya küçük,

Görebilsen yollar açık,

Biline...

Kan,kanla yunmaz denilir,

Affedenler affedilir,

Bilgi bilmezler yenilir,

Biline...

Oğuz’da yer yaygı olur,

Er de sıra saygı olur,

Saygı yoksa kaygı olur,

Biline...

Kar yağanda yaza kalmaz,

Gökçe çimen güze kalmaz,

Dünya denen bize kalmaz,

Biline...

Erlik mayada,süttedir,

Yapacağı niyettedir,

Kayı boyu nöbettedir,

Biline...