Vicdanların kararması, kötülüğün her yerde kol gezmesi, merhametin yok olmaya başlaması dünya için küresel ısınma kadar tehlikelidir. Çünkü kötülüğün ve kötülerin azması, kötülerle yapılan mücadele için daha fazlasına mâl olmaktadır. Mesela daha fazla iyi insanın ölmesine, daha fazla ekonomik kayba, daha fazla miktarın kötülerle mücadele için ayrılmasına sebep olmaktadır. Peki kötülerle mücadeleyi her zaman iyiler kazanır mı? Eğer bir masaldan söz etseydik, bu soruya rahatlıkla evet diyebilirdim. Ama gerçek hayatta bu sorunun cevabı “bazen”dir. İyiler her zaman mücadele eder ama bazen kazanır. Kötülerse, amaçlarına çok az bir uğraşla ulaşırlar. Yani az çalışıp çok kazanmak. O yüzden, iyi olmak çok zor, kötü olmak kolaydır. Tıpkı yıllarca emek verilerek yapılan yapıların bir kötü dokunuşla birkaç saniyede yerle bir edilmesi gibi. İyilik; ağır ağır, damlaların göl oluşturması gibi sabır sabır büyürken, kötülük bardaktan boşanırcasına yağar ve önüne kattığını kötülük selinde boğup atar. Birinde yapmak yıllar alırken birinde saniyeler konuşulur.

Bafra55 Net’teki bir yazımızda “Her şeyinbittisanıldığıandatüneldenbirışıkgörülür. O şimdilikbirşule, birhuzmegibigörünse de gözümüze, yaradılışımızınkodlarınagizlenen “merhamet” hissi o ışıkhuzmesinikainatıyenidenkaplayacakbiraydınlığadönüştürecektir. İyilik, nice katrankarasıyürekleriçözmüştür, kötülüğünhükümsürdüğütopraklaraekileniyiliktohumları da toprağıbereketlendirecek, susuztopraklaradüşenyağmurlargibiiyilik de kurakgönülleredüşecekvekinden, kirdenkapkaraolmuşgönüllerimiziakpakedecektir.” diyerekiyilikumutlarımızıcanlıtutmamızgerektiğiniifadeetmiştik. (Yazınınlinki: http://www.bafra55.net/iyilige-taraf-olmak-272yy.htm)

Bu satırlarıyazdığımsıradaAnkara’dabirbombapatlamışvebupatlamada 28 vatandaşımızhayatınıkaybetmişti.YineaynıgünDiyarbakırdayoladöşenenbir ton patlayıcınıninfilakettirilmesisonucu 6 askerimizşehitolmuş, biraskerimiz deağıryaralanmıştı.Öfkeninbütünhücrelerimikapladığıbiranda İslam klasikleriarsındasayılanSadi’ninBostanadlıeserindeşuhikâyeyiokudum:

“Tebriztaraflarındabirmübarekzat (âbit) her geceibadetlemeşgulolur, geceleriuyumazmış.Yineböylebirgecedebirhırsızın,bir eve girmeyeçalıştığınıgörmüşvehemenahaliyehabervermiş. Ahalininkendisinedoğrugeldiğinigörenhırsızoradankaçmış.Nedensonraâbit, hırsızınişindenmahrumolmasına, eliboşdönmesineacımışveonunarkasındanyetişerekonaşöyledemiş: Dostum, ben seninyabancındeğilim. Ayağınınturâbıyım, çünküerlikteseningibisinigörmedim.Savaşçılığınikitürlüsüvardır.Biriyiğitçesinehasmınınkarşısınaçıkmak, ikincisikavgadancanınıkurtarmak.Ben her ikihususta da seninkölenim.Eğerkeremedip, münasipgörürsensenibildiğimbiryeregötüreyim.Kapısıiyicekapalıalçakbirev. Amazannetmemkisahibiiçindeolsun.Biz ikikeseğiüstüstekoyarız, birbirimizeomuzveririz.Oradaelinenegeçerseonunlakanaatedersin. Bu da her haldeeliboşdönmekteniyidir. Hırsızıkandırmayıbaşaranâbit, onukendievinegötürmüş.Eve geldiklerindehırsızeğilmişveâbitonunsırtınaçıkıpevde kaftan, sarık ne varsahepsinihırsızaatmış.Sonraevindamından ‘Hırsızvar!’ diyebağırmış.Hilekârhırsızomzundaâbidinelbiseleriylekaranlığakarışmayıbaşarmış.Temizimanlıâbidinkalbi de zavallınınbirimuradınaerdidiyerahatlamış.” (Sadi, Bostan, Meb Yay. İst. 1997, s. 2014)

Hırsıza bile acıyabilen, sırfiyilikiçinkendievininsoyulmasınarazıolabilenbiriolmakbugünlerdemümkünmüdür?Sanmam.Amabizebugünlerdelazımolanişte tam da bu. Bizekötülükyapana, iyilikyapmak… Öfkemizidizginleyipmerhametimizinkapılarınısonunakadaraçmak... Bu elbete, ahmakçabiriyiliktutkusuylaolmamalı.Varlığımıza, dirliğimizekastedenlerekarşıtedbirieldenbırakmak, her şeyden once iyilerinkendilerineyaptıkları en büyükkötülükolur.Kötüleriıslahetmekhikayedekigibi, iyilerinuyanıkolmasınaveiyilikduygularınınkörelmemesinebağlıdır.İyiinsanlar, akıllı, ferasetsahibi, ilerigörüşlüolmakzorundadırlar.Kötülükateşinin her yerikasıpkavurduğuşugünlerde, iyilerinbuateşeellerindebenzinbidonuyladeğil, subidonlarıylakoşmasılazımdır. Zirayanacakolanlarınarasında “insanlık” da vardır.

Yazımızınbaşındaiyiler “bazen” kazanırdedim. Bu bazendenkastım, dünyaölçülerinde, dünyagerçekleriilealakalı, “göreceli” birkavramdır.Oysa, kötülerinbütünkazançlarıbirkayıptır, onlarbunuanlayamazlar.Kötülüğünhükümsürdüğütopraklaraiyiliktohumuserpecekkocayüreklervetertemizelllereihtiyaç var. Şurasıbirgerçek ,kötülük ilk insandanbuyana, varolmuşveolmaya da devamedecek.Çünkükötülük,insangenlerineiyiliktençokdahakolaykodlanıyorvetaşınıyor… İyliğinmesaisikötülüğünkindençokdahafazlaolmakzorundavesselam.Yoksatünelinucundakiışıkhuzmesi de yokolupgidecekvegerisisadecekaranlığateslimolacak…